NC ขอโทษ
"อยากกอด"
"แค่กอดหรอ"
"ถ้ามากกว่านั้นล่ะ"
" :) "
บิชิไม่เอ่ยอะไรออกมาแค่ยิ้มที่มุมปากเท่านั้นก่อนจะลุกขึ้นมาคล่อมบนตัวผมพร้อมกับบรรจงจูบริมฝีปากของผมเบาๆ บิชิไม่ปล่อยให้ผมอึ้งนานก็เริ่มกดริมฝีปากให้หนักขึ้น
คนตัวเล็กถูกยกตัวขึ้นก่อนที่สองขาเรียวเล็กจะเกี่ยวเข้าที่เอวสอบอย่างรู้งาน และไม่นานนักคนที่โดนอุ้มไปวางไว้บนเตียงนอนพร้อมกับเสื้อผ้าที่ถูกปลดออกด้วยความรวดเร็วก่อนที่มันจะโดนทิ้งลงบนพื้นราวกับเป็นเศษผ้าเพียงชิ้นหนึ่งเท่านั้น
"บิชิ อ่าา" ร่างกายที่งดงามของตัวเล็กที่พระเอกไม่คิดว่ามันจะสวยงามขนาดนี้ มันทำให้เขาลุ่มหลงและอยากจะฝั่งรอยรักสีกุหลาบลงบนผิวเนื้อเนียนขาวละเอียดนี้เหลือเกินให้ตายสิผมนี่หื่นมาก
"อื้ม อ๊า อย่ากัดแรงสิ" นิ้วเรียวเล็กสอดเข้ากลุ่มผมสีเข้มของคนตัวโตที่กำลังปรนเปรอให้เขาอย่างหนักหน่วงจนต้องระบายความเสียวซ่านออกมา
"อื้ออ เอกเข้ามาสักที มะ.... ไม่ไหวแล้ว" พระเอกไม่รอช้าที่จะรีบทำตามคำขอของคนที่นอนบิดอยู่ตรงหน้า เขาจึงถอนนิ้วออกก่อนจะสอดสิ่งที่ใหญ่โตกว่าแทรกเข้าไปจนสุดลำมันทำให้บิชิรู้สึกจุกเล็กน้อยไม่คิดว่าของเด็กม.4มันจะใหญ่คับขนาดนี้ อีกทั้งจังหวะเนิบนาบแต่กลับเสียดแทงเข้ามาจนสุดมันทำให้เขาเสียวจนแทบขาดใจ
แรงจังหวะกระแทกเพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ จนร่างกายเล็กของคนที่ถูกกระทำสั่นไหวไปหมดและร้องครางอย่างไม่เป็นภาษา
"อ อื้ออ อะ....เอก แรงๆอีก อ๊ะ!" พระเอกจับตัวอีกฝ่ายให้หันหลังโก่งก้นอวบๆให้แอ่นรับสิ่งใหญ่โตของเขามันกะทันหันจนบิชิเกือบจะเสร็จมันเสียวมากกว่าเดิมหลายเท่าถึงจะอย่างนั้นก็ไม่เป็นอุปสรรค์ต่อกิจกรรมเข้าจังหวะ ยิ่งท่านี้ทำให้บิชิรู้สึกทั้งจุกและเสียวสุดขีดในเวลาเดียวกัน ยอมรับเลยว่าพระเอกนั้นร้ายกาจกว่าที่คิด ไม่รู้ไม่ฝึกมาจากไหนเก่งเป็นบ้า
“เอกนี่มัน...จะ...อ่าาาไม่ไหว” จากนั้นเพียงนานบทรักอันร้อนแรงก็เริ่มต้นอีกครั้งจนถึงฟ้าสางบิชินอนสลบเป็นตายหลังจากเสร็จรอบที่สี่ พระเอกไม่ได้ถอนตัวออกไปแต่กลับกอดจากทางด้านหลังเพราะท่าสุดท้ายที่ทำคือท่านอนตะแคงจึงทำให้เขากอดคนตัวเล็กในท่านี้ได้พอดี
..................พอ..............แล้ว..................นะ............
"บิชิ อ่าา" ร่างกายที่งดงามของตัวเล็กที่พระเอกไม่คิดว่ามันจะสวยงามขนาดนี้ มันทำให้เขาลุ่มหลงและอยากจะฝั่งรอยรักสีกุหลาบลงบนผิวเนื้อเนียนขาวละเอียดนี้เหลือเกินให้ตายสิผมนี่หื่นมาก
"อื้ม อ๊า อย่ากัดแรงสิ" นิ้วเรียวเล็กสอดเข้ากลุ่มผมสีเข้มของคนตัวโตที่กำลังปรนเปรอให้เขาอย่างหนักหน่วงจนต้องระบายความเสียวซ่านออกมา
"อ๊ะ อ่าาห์"
"เอกจะทำให้ชิร้องครางชื่อเอกทั้งคืนเลยครับ" พระเอกว่าก่อนจะใช้นิ้วชี้เบิกทางรักของคนตัวเล็กที่โดนเขาแหวกขาออกและตั้งชันเป็นรูปตัวเอ็มอยู่บนเตียงสีขาวสะอาดตา
"อ๊ะ อื้ออห์" ทันทีที่นิ้วใหญ่ของอีกฝ่ายสอดเข้ามาบิชิก็หลุดเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่านจากหนึ่งเพิ่มเป็นสองนิ้วยิ่งทำให้เขารู้สึกกระสันมันรู้สึกเจ็บและเสียวพร้อมกันอ่าา
"อ๊ะ อื้ออห์" ทันทีที่นิ้วใหญ่ของอีกฝ่ายสอดเข้ามาบิชิก็หลุดเสียงครางออกมาด้วยความเสียวซ่านจากหนึ่งเพิ่มเป็นสองนิ้วยิ่งทำให้เขารู้สึกกระสันมันรู้สึกเจ็บและเสียวพร้อมกันอ่าา
"อื้ออ เอกเข้ามาสักที มะ.... ไม่ไหวแล้ว" พระเอกไม่รอช้าที่จะรีบทำตามคำขอของคนที่นอนบิดอยู่ตรงหน้า เขาจึงถอนนิ้วออกก่อนจะสอดสิ่งที่ใหญ่โตกว่าแทรกเข้าไปจนสุดลำมันทำให้บิชิรู้สึกจุกเล็กน้อยไม่คิดว่าของเด็กม.4มันจะใหญ่คับขนาดนี้ อีกทั้งจังหวะเนิบนาบแต่กลับเสียดแทงเข้ามาจนสุดมันทำให้เขาเสียวจนแทบขาดใจ
แรงจังหวะกระแทกเพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ จนร่างกายเล็กของคนที่ถูกกระทำสั่นไหวไปหมดและร้องครางอย่างไม่เป็นภาษา
"บิ....ชิ.....อ่า"
"อ อื้ออ อะ....เอก แรงๆอีก อ๊ะ!" พระเอกจับตัวอีกฝ่ายให้หันหลังโก่งก้นอวบๆให้แอ่นรับสิ่งใหญ่โตของเขามันกะทันหันจนบิชิเกือบจะเสร็จมันเสียวมากกว่าเดิมหลายเท่าถึงจะอย่างนั้นก็ไม่เป็นอุปสรรค์ต่อกิจกรรมเข้าจังหวะ ยิ่งท่านี้ทำให้บิชิรู้สึกทั้งจุกและเสียวสุดขีดในเวลาเดียวกัน ยอมรับเลยว่าพระเอกนั้นร้ายกาจกว่าที่คิด ไม่รู้ไม่ฝึกมาจากไหนเก่งเป็นบ้า
พระเอกเริ่มผ่อนแรงกระแทกลงจนกลายเป็นการแช่ค้างไว้ในตัวอีกฝ่าย บิชิได้โอกาสก็ซบลงบนที่นอนอย่างคนหมดแรง
แผ่นหลังเล็กราบลงไปกับเตียงด้วยความเบามือที่พระเอกจับร่างเล็กให้นอนหงาย แต่ร่างกายของทั้งคู่กลับไม่ได้หลุดจากกันไปไหน พระเอกจูบเข้าที่ซอกคอขาวก่อนจะเม้มกัดฝังรอยรักสีกุหลาบตีตราการเป็นเจ้าของบิชิต้องเป็นของเขาคนเดียว
บิชิคว้าคอของพระเอกให้ก้มลงมาทั้งกัดทั้งเม้มเป็นรอยแดงจ้ำไม่ต่างกัน พร้อมกับแรงกระแทกเข้ามาเป็นจังหวะเนิบนาบแต่เน้นหนักจนทำให้คนตัวเล็กสติกระเจิงไปหมดและกลับการเป็นร้องครางชื่ออีกฝ่ายไม่หยุดหย่อน
“อ๊ะ อะ....เอก ตรงนั้นมัน อ่าห์”
“อ่า บิ......อ่าา...ชิ ครางชื่อเอกอีกสิ”
“เอก อื้ออ ที่รัก อ๊าา แรง ๆ อ๊ะ ๆ” เสียงครางของบิชิทำให้อารมณ์ของพระเอกพุ่งสูงมากขึ้นไปอีกหลายเท่า มันทำให้เขาต้องกระแทกคนใต้ร่างให้แรงก่อนจะโดนคนตัวเล็กผลักอกและให้นอนราบลงไปและอีกฝ่ายก็ขึ้นมาขย่มเขาแทน
“ใครสอนมาห้ะ....อ่าาา...บิชิ....ทำไมถึงคล่องแบบนี้”
“อ๋าา อื๊อ อ๊ะ อ๊ะ... จะ ต แตก แล้ว” คนตัวเล็กเร่งจังหวะขย่มให้แรงสุดขีดเพื่อให้เสร็จสมกันรอบแรก
“พร้อมกันนะครับ” พระเอกเองก็เร่งจังหวะสวนกระแทกไม่ต่างกันก่อนจะฉีดน้ำพันธุ์สีขาวขุ่นในช่องทางรักของอีกฝ่ายเข้าไปเต็ม ๆ เขากอดคนตัวเล็กที่โรยตัวลงมาซบที่อกอย่างหมดแรง
“เหนื่อยเป็นบ้าเลยเอก เมื่อยด้วย”
“แล้วใครให้ขย่มจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงแบบนั้นล่ะครับ” พระเอกเอ่ยพร้อมกับหัวเราะหน่อย ๆ ทั้งขำทั้งเอ็นดู เห็นเอ๋อๆ แบบนี้ไม่คิดเลยว่าจะทำให้เขาคลั่งจนอยากจะจับมากระแทกแรงๆต่อสักสองถึงสามรอบ
“เอกชอบกระแทกชิแรงอ่ะ”
"เอกว่าเอกเบาที่สุดแล้วนะเอกกลัวชิจะไม่ไหวเอาน่ะสิ เพราะเอกจะจัดให้ชิต่อยันเช้าเลย” พระเอกว่าก่อนจะเป็นฝ่ายคล่อมร่างเล็กอีกครั้ง ขนาดที่สิ่งนั้นยังเชื่อมกันอยู่
“อ๊ะ! นี่อย่าแกล้งกันสิ”บิชิว่าคนตัวโตที่พูดไปยกตัวกระแทกเข้าไปด้วย
“สะกิดไว้ จะได้ติดง่าย ๆ”
อ้อมกอดของเขามันโอบกอดคนตัวเล็กอย่างนั้น กอดที่ไม่เหมือนกับทุกครั้ง ครั้งนี้เขามีความสุขมากๆ สุขที่ได้จูบแรกของบิชิ และยังได้ครั้งแรกของบิชิอีกด้วย เขาหลงรักเด็กเอ๋อคนนี้มานานแล้ว
ถ้าพ่อเขาไม่ไปบ้านเพื่อนครั้งนั้น เขาคงไม่ได้เจอเด็กเอ๋อตัวเล็กที่หน้าตาเหมือนเจ๊กขายเต้าหู้ทอด ที่กำลังนั่งคุยกับดอกบัว ในอ่างปลาทองมันทำให้เขาขำมาก
เด็กม.4 ทำไมหื่นแบบนี้เนี่ยพระเอก เบาๆกับยัยน้องด้วยนะ 😂😂😂😂😂😂 #มึงอย่าว่ากู
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น